Nić z pokrzywy (do talizmanu)

Nawet mała ilość włókna z pokrzywy na ciele człowieka pomaga harmonizować jego energetykę, daje odporność i siłę, rozgrzewa ciało, chroni od szkodliwego promieniowania.

Jedna nić z pokrzywy może rozbudzić dawno stracone odczucia szczęścia i spokoju, obecne we wczesnym dzieciństwie.
Uważa się, że nie mamy z czym porównać swojego obecnego samopoczucia, ponieważ wraz z upływem czasu, straciliśmy uczucie świeżości, lekkości - nić lub płótno z pokrzywy pomaga nam je z siebie wydobyć. Nakładając nić z pokrzywy, poczujemy delikatne, przyjemne ciepło rozchodzące się po całym ciele.

Wyroby z pokrzywy:
- harmonizują wszystkie energie człowieka
- neutralizują różne bóle, nawet mały kawałek wystarczy żeby rozgrzać ciało.
- regulują ciśnienie krwi
- poprawiają pracę zmysłu wzroku, słuchu, krążenie krwi. Tak np. kiedyś owijano zziębniętych ludzi w koce z pokrzywy, aby pobudzić krążenie krwi.
- bardzo mocno poprawiają jakość snu, samopoczucie i nastrój (wzmacniają radosne, spokojne wibracje)
- dobrze jest zapewnić małemu dziecku ubranie z pokrzyw lub choćby kontakt z włóknami pokrzywy, jak również poleca się je karmiącym mamom
- paski i skarpetki z pokrzyw nosi się przy reumatyzmie, zapaleniu korzonków, migrenach, i bólach brzucha
- bransoletki, medaliony, wkładki do butów z pokrzyw stosuje się przy wszelkich dolegliwościach
- carska pościel była wykonana tylko z pokrzywowej przędzy
- nie ma przeciwwskazań dla stosowania wyrobów z pokrzywy. Nie jest ona panaceum na wszelkie choroby, lecz pomaga zmieniać obraz życia, dążyć ku źródłom i osiągać jasne cele.

Noszenie nici pokrzywowej na ręku:
Noszona na lewym nadgarstku, wzmacnia - jelito cienkie, serce, woreczek żółciowy, wątrobę, nerki, pęcherz moczowy.
Noszona na prawym nadgarstku, wzmacnia - jelito grube, układ oddechowy, żołądek, trzustkę, wegetatywny układ nerwowy, narządy płciowe.

Syberyjscy chłopi, obok swoich wsi, przez wieki pielęgnowali cedrowe gaje, posadzone na wzór dzikich - nigdzie więcej na świecie nie spotykane iglaste ogrodnictwo. Przywioskowe cedrowniki stanowiły wspólną własność, i nałożone na nie były surowe prawa: Nie pozwalano na nich paść bydła i rozpalać ognisk, surowo karano za zbijanie szyszek.